Կատարի՛ր առաջադրանքները Հայոց լեզու 5 աշխատանքային փաթեթից։
365. Նախադասությունները լրացրո՛ւ (ուղղակի խոսքեր գրի՛ր):
1. Փոքրիկը խնդրեց.
—որ նա գնա բակ:
2. -ոչ-ոչ նա կընկնի,- անհանգիստ ասաց իշխանը, -չհանեք բակ:
3. —չեմ ընկնի, — բողոքեց տղան:
4. — ճիշտ է ասում Իշխանը, — անհանգստացավ պապիկը:
5. — Վախենում եմ,- շարունակ ասում էր մարդ-մեքենան, —ես կբռնեմ նրանց ով խելոք չի պահում:
366. Ընդգծված նախադասությունը (պատմողի խոսքը) գրիր՝
ա) ուրիշի ուղղակի. խոսքից առաջ,
բ) ուրիշի ուղղակի խոսքի մեջ:
Օրինակ՝
— Ի՜նչ ես ամբողջ օրը պարապ-սարապ պառկում, վե՛ր կաց, մի գո՛րծ արա, — ծույլին հանդիմանում էին հարևանները:
ա) Հարևանները հանդիմանում էին ծույլին.
— Ի՜նչ ես ամբողջ օրը պարապ-սարապ պառկում, վե՛ր կաց, մի գո՛րծ արա:
բ) — Ի՜նչ ես ամբողջ օրը պարապ-սարապ պառկում, — ծույլին հանդիմանում էին հարևանները, — վե՛ր կաց, մի գո՛րծ արա:
1. — ցավով ասացնավի հրամանատարը: Գիտեմ, որ ամբողջ օրն աշխատել եք, բայց չեք վերջացրել նորոգումը, —
Գիտեմ, որ ամբողջ օրն աշխատել եք, ցավով ասացնավի հրամանատարը բայց չեք վերջացրել նորոգումը
2. —անհամբերությամբ ասաց տղան: Չեմ կարող հանգիստ նստել ու սպասել գարնան գալուն, ինքս նրան կբերեմ.-
Չեմ կարող հանգիստ նստել ու սպասել գարնան գալուն, անհամբերությամբ ասաց տղան: ինքս նրան կբերեմ.
3. — հեռանալիս ասաց հյուրը:Երբ վերադառնամ, նորից կզրուցենք քո որոշման մասին, դա շա՜տ հետաքրքիր է,
Երբ վերադառնամ, նորից կզրուցենք քո որոշման մասին, — հեռանալիս ասաց հյուրը: դա շա՜տ հետաքրքիր է,
367. Երկխոսությունը շարունակի՛ր:
— Դե՛, — շշնջաց ընկերս, — սեղմի՛ր կոճակը:
— Զանգն արդեն հնչե՞լ է, — զարմացա ես, — ոչինչ չեմ լսել:
—Ինչպես չես լսել,
—Գուցե՞ քեզ թվացել է՞,— զարմացավ ընկերըս
—Ո՛չ զանգը հնչել է։
370. Գրի՛ր երկխոսություն, որը տանն ես լսել (կարող ես նաև հորինել):
—Բարև Արսեն,
—Բարև Տիգրան,
—Ուրե՞ս գնում,
—Գնում եմ տուն, որ հանգստանամ գնամ պարապունքի,
—Լավ ուրեմն չխանգարեմ,
371. Խոսքն ըստ օրինակի փոխի՛ր. ընդգծված անուղղակի խոսքը դարձրո՛ւ ուղղակի:
Օրինակ՝
ա) Սոնան ասաց, որ գյուղն իրեն դուր եկավ, ինքն ուզում է էլի մնալ այդտեղ:
Սոնան ասաց.
— Գյուղն ինձ դուրս եկավ, ես ուզում եմ էլի մնալ այստեղ:
բ) Թզուկն ասաց, որ տղան գնա թագավորի գանձարան ու տեսնի կախարդական նկարը:
Թզուկն ասաց.
— Ա՛յ տղա, գնա՛ թագավորի գանձարան ու տե՛ս կախարդական նկարը:
1. Հայրն Արտակին ասաց, որ ճանապարհից վերցնի իր հեծանիվը. որովհետև մարդկանց խանգարում է:
Հայրն Արտակին ասաց ճանապարհից վերցու՛ հեծանիվդ. որովհետև մարդկանց խանգարում է:
2. Տղայի ընկերն ասաց, որ ինքն էլ չի սպասում թզուկի գալուն ու տուն է գնում:
Տղայի ընկերն ասաց ես էլ չեմ սպասում թզուկի գալուն ու տուն եմ գնում:
3. Թագավորը տղային ասաց, որ գնա երկրից երկիր ման գա ու գտնի իր մատանու քարը:
Թագավորը տղային ասաց գնա՛ երկրից երկիր ման արի ու գտնի իր մատանու քարը:
4. Նապաստակն ու մուկն ասացին, մենք գնում ենք տղային օգնելու:
Նապաստակն ու մուկն ասացին մենք գնում ենք տղային օգնելու:
5. Արջը նապաստակին ու մկանը խնդրեց, որ իրեն էլ տանեն աշխարհը տեսնելու:
Արջը նապաստակին ու մկանը խնդրեց, որ իրեն էլ տանեն աշխարհը տեսնելու:
6. Արեգնազանը ներկայացավ և ասաց, որ ինքն իշխան Արմանի որդին է:
Արեգնազանը ներկայացավ և ասաց, ինքնիշխան Արմանի որդին եմ:
7. Թագավորը հյուրին խնդրում էր, որ իրեն մենակ չթողնի կախարդի մոտ:
Թագավորը հյուրին խնդրում էր իրեն մենակ չթողնես կախարդի մոտ:
372. Ընդգծված անուղղակի խոսքը դարձրո՛ւ ուղղակի:
1. Նկարիչը կանչեց, որ ինքը շատ հետաքրքիր բան է գտել:
Նկարիչը կանչեց ես շատ հետաքրքիր բան եմ գտել:
2. Տղան մորը գգաշացրեց, որ ինքը անծանոթ մարդկանց է հրավիրել:
Տղան մորը գգաշացրեց, ես անծանոթ մարդկանց եմ հրավիրել:
3. Մայրը տղային ասաց, որ ինքն էլ է հետաքրքրվում տղայի հյուրերով:
Մայրը տղային ասաց ես էլ եմ հետաքրքրվում տղայի հյուրերով:
4. Ընկերը Լևոնին ասաց, որ ինքը բացատում դարչնագույն մարդկանց է տեսել:
Ընկերը Լևոնին ասաց ես բացատում դարչնագույն մարդկանց եմ տեսել:
5. Լևոնն ընկերոջն ասաց, որ նա հավանաբար երազ է տեսել, ոչ թե իսկական մարդկանց:
Լևոնն ընկերոջն ասաց ես հավանաբար երազ եմ տեսել, ոչ թե իսկական մարդկանց:
6. Տղան շուրջը նայեց ու հարցրեց, թե որտե՞ղ կթաքնվեն, եթե անձրև գա:
Տղան շուրջը նայեց ու հարցրեց որտե՞ղ կթաքնվեն, եթե անձրև գա:
Ուշադի՛ր կարդա և հիշի՛ր։
Ուրիշի խոսքը կոչվում է ուղղակի, եթե խոսողը այն մեջբերում է բառացի, առանց փոփոխության: Ուրիշի ուղղակի խոսքը պատմողի խոսքից տրոհվում է միջակետով, գծիկով, ստորակետ-գծով:
Ուրիշի խոսքը կոչվում է անուղղակի, եթե խոսողը այն մեջբերում է ոչ թե նույնությամբ, այլ պատմողաբար: Անուղղակի խոսքը պատմողի խոսքին միանում է որ կամ թե շաղկապներով:
Ուղղակի խոսքը կարելի է վերածել անուղղակի խոսքի, իսկ անուղղակի խոսքը՝ ուղղակիի: