Приближалась зима. Ёжик готовился к зимней спячке.
— Я буду по тебе скучать, — сказал Кролик. — А ты?
— Нет, — ответил Ёжик.
— А я буду, — повторил Кролик.
— Ты это только что уже говорил, — пробурчал Ёжик.

— А почему? — спросил Кролик обиженно.
— До чего же ты забывчивый, — ответил Ёжик.
— Забывчивый? — переспросил Кролик.
— Ну да, — кивнул Ёжик. — Я же сказал, что не смогу по тебе скучать.

— Не сможешь? — удивился Кролик.
— Зимой я буду спать, — объяснил Ёжик. — А во сне по друзьям не скучают.

Ёжик подобрал острый камешек и направился к большому дереву.
— Кролик, — сказал он, — я хочу кое о чём тебя попросить.
Кролик кивнул и продолжил свой завтрак: он доел салат из травы, сочный лист одуванчика и приступил к сладкому клеверу.

А Ёжик в это время царапал на коре дерева целое послание.

— Это моя просьба, я написал, чтобы ты не забыл, — сказал Ёжик. — Пожалуйста, сбереги для меня кусочек зимы.
Continue reading →

Посмотрели сегодня утром ребята на календарь, а там последний листок остался.

Завтра Новый год! Завтра ёлка! Игрушки будут готовы, а вот ёлки нет. Решили ребята написать Деду Морозу письмо, чтобы он прислал ёлку из дремучего леса — самую пушистую, самую красивую.

 

 

 

Написали ребята вот такое письмо и скорей побежали во двор Снеговика лепить.

Continue reading →

Ինձ համար բոլոր մրգերը շատ համեղ են, բայց խնձորը  ամենահամեղն է։ Խնձորը խնձորենու պտուղն է, որը երկիր մոլորակի ամենատարեց բնակիչներից է։ Այն հայտնի է դարձել մարդուն ավելի վաղ, քան մյուս բերքատու ծառերը։Այն հիմնականում օգտագործվում է թարմ վիճակում, շատերի սեղաններին աղանդերի անբաժան մասն է։ Կարելի է 50-ից ավել ճաշատեսակ թվել, որոնք պատրաստվում են խնձորով։

Հայտնի է 36 տեսակ խնձորի։

Ամառային- Աստրախանի կարմիր, Աստրախանի սպիտակ, Վիրջինյան վարդագույն,
Սովետսկոյե, Բոլշակ, Բելֆլյորի քույրը, Բորովինկա Նոր

Աշնանային- Չելինի, Պեպին-շաֆրանային, Պեպին-կիտայկա, Բելֆլյոր-կիտայկա,
Շտրեյֆլինգ, Կուլոն-կիտայկա, Շաֆրան-կիտայկա

Ձմեռային- Բելֆլյոր ռեկորդ, Բիսմարկ, Դիանա,
Ուելսի, Ռենետ բերգամոնտային, Պեպին
Չերնենկոյի:
Արևմտյան Հայաստանում խնձորի
հայրենիքը Արտամետ գյուղն է: Դեմիրճյան խնձորից
առաջ Հայաստանում տարածված էին՝ Շերտավոր
ամառվա, տափակ, Շշի, Սոխի, Անարատ, Չրխկան
տեսակները:
Մշակովի խնձորից բացի անտառներում աճում էր վայրի խնձոր, որը մարդիկ
աշնանը լցնում էին չոր ծղոտի մեջ, որպեսզի ձմռան ընթացքում այն դեղնի և հասնի:

Պարունակում է շաքարներ (5 – 15%), թթուներ (0,2-1,5%), պեկտիններ, սպիտակուցներ, վիտամիններ ( A,B,C)։ Օգտագործվում է թարմ, մասամբ չորացրած։ Պտղից պատրաստում են կոմպոտ,ջե,պովիդլո,պաստեղ ժելե, ստանում հյութեր, գինի, օղի։

Խնձորը պտուղներից ամենաերկար պահպանվողն է։Հայաստանի պայմաններում ժամանակից շուտ հասած պտուղները չեն պահպանվում, դա կախված է նրանց քիչ քանակության, ցածր պահունակության հետ: Աշնանային խնձորի տեսակներն ավելի երկար են պահպանվում: Որոշ սորտեր կարելի է պահել մինչև հունվար: Ուշահաս սորտերը պիտանի են երկարատև պահպանման համար, դրանք հավաքում են ոչ լրիվ
հասած վիճակում և սառնարանային պահպանման ժամանակ ձեռք են բերում բնորոշ հատկանիշներ: Կախված պտղի տեսակից, կիրառման տեխնոլոգիայից և սորտից՝ պահպանման ժամկետը կարող է լինել 6-8 ամիս, մինչև անգամ 1 տարի:
Խնձորի պահպանման համար օգտագործվում են 250կգ տարողությամբ
բեռնարկղեր, որոնց ներսում կա պոլիէթիլենային ներդիր, անկյուններում տեղադրվում են ածխաթթու գազի և էթիլենի կլանման նյութեր:

Խնձորը բաղկացած է ջրից, գրեթե չի պարունակում ճարպեր, ածխաջրեր և սպիտակուց: Փոխարենը այն ունի մեծ քանակությամբ վիտամին C, բաղադրության մեջ կան ցինկ, կալիում, նատրիում, մի շարք այլ միկրո և մակրոտարրեր:

Խնձորը նվազեցնում է ինսուլտի և ինֆարկտի հավանականությունը։ Բարելավում է հիշողությունը և ուղեղի աշխատանքը։

Մի ծառ կանգնած էր այգում: Արևի շողերն ընկնում էին  նրա վրա, քամին թեթև  վազվզում էր ճյուղերի միջով, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն, ցանկություն, ցանկությու՜ն պահիր»:

Ծառը սովորական չէր, կախարդական էր: Ով կանգներ ծառի տակ ու ցանկություն պահեր, նրա ցանկությունը կկատարվեր:

Ծառի կողքին մի տնակ կար: Տնակում մի գիրուկ ծերուկ էր ապրում: Նրա անունը Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթ էր: Նա օճառ էր վաճառում  գյուղի խանութում և չէր սիրում փոքրիկ տղաներին ու աղջիկներին:

Մի օր նա կանգնեց կախարդական ծառի տակ ու ասաց.
-Ուզում եմ, որ  մեր թաղում ապրող բոլոր  աղջիկներն ու տղաները հայտնվեն Լուսնի վրա:

Հենց  նա այս բառերն ասում է, բոլոր տղաներն ու աղջիկները հայտնվում են Լուսնի վրա:

Այնտեղ ցուրտ էր ու տխուր,  փոքրիկները սկսում են լաց լինել: Բայց նրանք այնքան հեռու էին, որ մայրիկները չէին կարող լսել նրանց ձայները:

Հենց որ երեխաները հայտնվում են Լուսնի վրա, ծառի վրայի բոլոր թռչունները էլ չեն երգում:

Իսկ մի կեռնեխ նայում է պարոն Սմիթին ու ասում.
-Ես ուզում, եմ, որ բոլոր երեխաները նորից վերադառնան:

Պարոն Քեդոգան Սմիթն ասում է.

-Ուզում եմ, որ Լուսնի վրա հայտնվեն: Իսկ կեռնեխը` «Ուզում եմ, որ վերադառնան»:

Երեխաները գնալով ավելի ու ավելի են շփոթվում, չեն հասկանում, թե որտեղ են` Երկրի՞, թե՞ Լուսնի վրա:

Պարոն Սմիթը ոտքը խփեց գետնին ու ասաց. «Ուզում եմ… », բայց չհասցրեց շարունակել, որովհետև կեռնեխը շատ արագ ասաց. «Ուզում եմ, որ պարոն Սմիթը բարի դառնա»:

Եվ պարոն Սմիթը, ով հենց նոր պատրաստվում էր ասել. «Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները հայտնվեն Լուսնի վրա», հանկարծ միտքը փոխեց, քորեց գլուխն ու ասաց.
-Ուզում եմ, որ բոլոր երեխաները կեսօրին գան ինձ հյուր` թեյ խմելու, մենք թխվածք կուտենք ու նարնջի հյութ ու լիմոնադ կխմենք: Իսկ ես այլևս օճառ չեմ վաճառի, փոխարենը հրուշակեղենի խանութ կբացեմ,  թող բոլորն ինձ  Ուիլիամ Քեդոգան Սմիթի  փոխարեն պարզապես Բիլ Սմիթ ասեն: Հեյ-հո՜, հեյ-հո՜:

Նա երեք անգամ գլուխկոնծի տվեց, իսկ ծառի վրայի թռչունները նորից սկսեցին երգել:

Արևը շողում էր, քամին կամացուկ վազվզում էր ծառի ճյուղերի մեջ, իսկ տերևները շշնջում էին. «Ցանկություն,ցանկություն, ցանկությու՜ն պահիր»: