Հնագույն ժամանակներում, մարդիկ տեղեկատվությունը փոխանցում էին բանավոր,սակայն այն ընթացքում կորում, մոռացվում էր և այդ իսկ պատճառով այն սկսել են գրել, արձանագրել։ Հին ժամանակներում մարդիկ գրառումներ են թողել քարանձավների պատերին ,քարերին,նույնիսկ կենդանիների ոսկորնեի վրա,մետաքսի վրա։ Հետո ստեղծեցին գրքեր,որոնք շատ հին ժամանակներում ունեին այսպիսի տեսք։ Այդ հին գրքերի թերթերը ունենում էին փայտե, կավե, մոմե, մետաղյա բարակ թերթեր։ Հետո Եգիպտոսում գրում էին պապիրուսի թերթիկների վրա այդ թերթերը մագաղաթի պես փաթաթվում ու պահվում էին։ Պապիրուսը ստեղծվել է հին Եգիպտոսում։ Եգիպտոսի այդ արտադրությունները արագ տարածվում են,պապիրուսը բւոյս էր, որը մշակվում էր, որ հետո վրան լիներ գրել։Պատմության մեջ առաջին գրքերը կարելի է համարել եգիպտական մագաղաթները: Գրքերը պատրաստում էին ընտանի կենդանիների կաշիներից,մի գիրք ստեղծելու համար հարկավոր էր կենդանիների մի ամբողջ հոտ։ Այսպիսով գիրքը տարածում է լայն գտնում ,իսկ մագաղաթները, քանի որ, ահագին թանկ էին,մարդիկ սկսում են մտածել այլ տարբերակներ ստեղծելու մասին։ Որոշակի տեղեկությունների համաձայն, պատմաբանները պնդում են, որ առաջին անգամ թուղթը ստեղծվել և օգտագործվել է Չինաստանում, երկրորդից — երրորդ դարերում, գրքեր պատրաստելու համար:Այն պատրաստել են բամբուկից։ Պատրաստման ընթացքը բավական ժամանակատար է եղել և գաղտնի է պահվել,իսկ բացահայտողին մահապատիժ է սպասվել, այդ իսկ պատճառով Չինաստանը երկար տարիներ թուղթ է վաճառել ամբողջ աշխարհին։
Գրքերի հրատարակչության մեջ հեղափոխություն տեղի ունեցավ 15-րդ դարի կեսերին, երբ գերմանացի վարպետ Յոհան Գուտենբերգը առաջարկեց տպագրության յուրօրինակ տարբերակ: Իր տպագրության մեքենայի համար նա օգտագործեց մետաղական տառեր և թանաք, որը հնարավորություն տվեց համեմատաբար ավելի արագ և մեծ քանակությամբ գրքեր պատրաստել: Գրքերի ստեղծման այս մեթոդը մեծ տարածում գտավ: Դրանից հետո գրքերը մատչելի դարձան մի շարք ընթերցողների համար:
Իսկ այսօր,մեր օրերում լայն տարածում ունի արդեն էլեկտրոնային գիրքը, որը իհարկե համեմատելի չի թղթե գրքի հետ։
Գիրքը մարդկության լավագույն և անհամեմատելի գյուտերից մեկն է,որը զարգացնում է մարդու մտահորիզոնը, բառաբաշարը, զինում նրան գիտելիքներով։