Քո ձյունագեղ բարձունքիցԱրևի հոտ է գալիս,Աղբյուրներիդ արցունքիցԱրևի հոտ է գալիս:
Փռվել է մութն անտառին,Բռնել է ձոր ու կածան,Բայց մամուռից ու սունկիցԱրևի հոտ է գալիս:
Քարանձավներն են քրտնելԱմայության սարսուռից,Բայց նրանց քիվ ու քունքիցԱրևի հոտ է գալիս:
Գիշերային իմաստունԱռասպելի մեջ քնածՔարափիդ ծերպ ու ծունկիցԱրևի հոտ է գալիս…. Հ. Սահյան