Երեկոյան, քնից արթնանալով, առյուծն սկսում է մռնչալ՝ արթնացնելով անտառի հեռու ծայրերում քնած կենդանիներին: Արթնանում է նաև մի նապաստակ, որ տեսնելով մյուս կենդանիներին փախչելիս ու թաքնվելիս, ասում է.
-Ինչո՞ւ պիտի առյուծն այդպես ահարկու մռնչա, և բոլորը փախչեն ու թաքնվեն; Ինչ է, չե՞մ կարող ես էլ նրա պես մռնչալ, որ մեծից փոքր սրտաճաք լինեն վախից;
Եվ նապաստակը թոքերը պատռելով փորձում է առյուծի պես մռնչալ, բայց ողորմելի ճվճվոց է դուրս գալիս: Հենց այդ պահին մի սոված աղվես է անցնելիս լինում; Լսելով նապաստակի ճվճվոցը, նա գալիս է, ճանկում մեծամիտի գլուխը և ասում.
-Սրանից հետո լավ հիշիր՝ դու նապաստակ ես ու ոչ թե առյուծ:
Ասում է և ուտում հիմար նապաստակին:
Առաջադրանքներ
1.Կարդա՛ առակը։ Նշի՛ր առակի հերոսներին և բնութագրիր նրանց։
Առյուծը ուներ սարսափելի,վախենալու ձայն,նրանից բոլոր կենդանիները վախենում էին։
Նապաստակը ճվճվան,վախկոտ էր ու անխելք էր։
Աղվեսը խորամանկ էր ու չար։
2.Ո՞րն է այս առակի խորհուրդը։ Մեկնաբանի՛ր։
Ամեն մարդ կամ կենդանի պետք է ճանաչի իր տեղը։
3. Առակի ասելիքը բնորոշող ասացվածքներ գտի՛ր:
Ուժեղի մոտ միշտ էլ թույլն է մեղավոր։
Հազար չափիր, նոր կտրիր։
4. Paint ծրագրով նկարի ՛ ր առակի քեզ ամենից շատ դուր եկած հատվածը:
5. Խորհուրդ տուր այս առակի հերոսներին:
Նապաստակ, լուռ մնա՛։
Նապաստակ, թաքնվի՛ր։
Աղվես, մի քիչ բարի եղի՛ր։